نمایش 151 - 160 از 195 نتیجه
-
از غریو جنگ تا نوای آرامش
پدرم به‌خاطر جنگ بیماری سختی گرفته بود و در اثر همین بیماری فوت کرد. زمانی که از مرگ پدرم با خبر شدم چند ماهی از آن ماجرا می‌گذشت و به همین دلیل ضربۀ روحی شدیدی بر من وارد شد. بعد از آن برادرم و پسر عمویم را در جنگ از دست دادم
-
رمز ازدواج موفق
خوشحالیم به اطلاع برسانیم که از این شماره به بررسی سلسله دروس "رمز ازدواج موفق" که توسط کشیش ادوارد هوسپیان‌مهر تدریس شده است، خواهیم پرداخت ...
-
سخنانی چند از توماس آکمپیس
مؤمن وقف شده، در تنهایی و سکوت از نظر روحانی رشد می‌کند و حقایق مخفی کتاب‌مقدس را فرا می‌گیرد...
-
همسر لوط: پاهایی شتابان، قلبی جامانده
ممکن است درگذر از جادۀ زندگی به افرادی برخورد کنیم که با نمونه‌ای که از خود به‌جا نهاده‌اند خواهان این‌اند که نکتۀ مهمی را در تفسیر بهتر زندگی برایمان روشن سازند. نکته‌ای که ...
-
رهبر پرستش كيست
در اينجا به نكاتی چند درباره پرستش و رهبری آن خواهیم پرداخت و به اين نكته اشاره خواهیم كرد كه رهبر پرستش كيست و چه مسووليتی رادر كليسا به عهده دارد
-
آنگاه که در کوچه‌های ما هیچ ناله‌ای نخواهد بود
در این روزهای پراغتشاش، کتاب مزامیر برای بسیاری از هم‌وطنان مسیحی مایه امید و تسلی بوده است. یکی از این مزامیر، مزمور ۱۴۴ است که در آن داود می‌گوید: «خداوندا، دست خویش از اعلی دراز کن و مرا برهان...»
-
عطای نبوت: دیروز و امروز
هدف ما در این مقاله بررسی یکی از عطایای روح‌القدس است که پولس آن را "نبوت" می‌نامد (اول قرنتیان ۱۲:۱۰). او بر اهمیت این عطا تأکید می‌ورزد و مؤمنان شهر قرنتس را تشویق می‌کند که ...
-
آرامش حقیقی در مسیح
پدرم بیشتر وقت‌اش را با دوستانش سپری می‌کرد و برای ما خیلی کم وقت می‌گذاشت شاید بهتر باشد بگویم اصلاً وقت نمی‌گذاشت. حتی گاهی اوقات پدرم کاملاً فراموش می‌کرد که ما به کدام مدرسه می‌رویم و در چه مقطعی درس می‌خوانیم.
-
اورال رابرتس
اورال رابرتس را به‌جرأت می‌توان یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های مسیحی در قرن بیستم خواند. در واقع او به‌احتمال زیاد پس از "بیلی گراهام" سرشناس‌ترین مبشر امریکایی در عصر حاضر است. اورال رابرتس شخصاً برای قریب به دو میلیون نفر دعا کرده است
-
مرا آرامی بخشید
من ۲۶ سال پیش در یک خانواده نه چندان مذهبی و متوسط در تهران به دنیا آمدم ولی با این وجود شخصاً علاقه شدیدی به وجود خدا داشتم و از همان کودکی در پی رابطه با آفریدگار جهان بودم. هر چه که بزرگتر می‌‌شدم، آتش درونی‌‌ام نیز بیشتر قوت می‌‌گرفت و سعی می‌‌کردم برای سیراب نمودنِ این عطش و اشتیاق درونی اقداماتی انجام دهم