فـروغ بی‌پایان
۵ دقیقه
به مناسبت فرا رسیدن ایام عید میلاد فرصت خوبی است که یکبار دیگر راجع به تولد عیسی مسیح با هم تفکر کنیم.
تولد مسیح، موضوعی مربوط به گذشته نیست.طبق کتاب‌مقدس، مسیح واقعاً در مرکز تاریخ قرار گرفته است. او منحصر بفرد و متنفذترین شخصیت جهان است. چرا؟ چون مسیح یک انسان محض نبود بلکه مافوق انسان بود. مسیح از ازل وجود داشته و تا ابد زنده است. بنابراین چون مسیح ابدی است او برای هر زمان است - گذشته، حال و آینده.
۱- زمان قبل از تولد مسیح
البته خدا خارج از زمان و مکان است. ولی او از روی محبتش می‌خواست و تصمیم گرفت وارد زمان و مکان شود تا خود را آشکار سازد. کلمۀ خدا که جزو ذات خداست، و از ابتدا بوده و تا ابد هم خواهد بود. ولی نقشۀ خدا این بود که این فرزند ابدی خود را به کرۀ زمین بفرستد. بنابراین، در سراسر عهدعتیق وعدۀ آمدن آن شخص موعود پیدا می‌شود و این وعده در تمام دوره‌ها تکرار می‌گردد. همۀ این پیش‌گویی‌ها به آمدن یک قربانی کامل، کاهن کامل، پیغمبر کامل، پادشاه کامل، و یک عهد تازه اشاره می‌کنند.
۲- زمان ظهور مسیح بر روی زمین
چرا خدا آن زمان را برای ظهور مسیح انتخاب کرد؟ کلام خدا می‌فرماید: «وقتی زمان معین فرا رسید، خدا فرزند خود را فرستاد» (غلاطیان ۴:۴). از دیدگاه خدا همه چیز برای آمدن مسیح آماده بود. و چقدر جالب است که آنانی که ایماندار نیستند، نیز این موضوع را تأئید می‌کنند. به یاد می‌آورم وقتی که در تهران درس می‌خواندم، استاد ما در رشتۀ تاریخ تمدن جهان، وقتی از لحاظ تاریخ به زمان مسیح رسید، می‌خواست نشان بدهد که بهترین موقع برای آمدن شخصی مثل مسیح همان زمان بوده است. او همۀ جنبه‌های فرهنگی، سیاسی، امنیتی و غیره و همچنین نفوذ و تأثیر امپراطوری فارس، یونان و روم را مورد بررسی قرار داد تا نشان بدهد که برای رشد و توسعۀ کلیسا همۀ این جنبه‌ها اهمیت داشت.
بله، مسیح در آن زمان معین ظاهر شد. ولی چرا ظهور نمود؟ آیا فقط برای این هدف بود که تعلیمی برای یهودیان آن زمان بیاورد؟ نه! مسیح برای یک هدف دیگر آمد و چقدر مشکل بود که شاگردان مسیح این موضوع را درک کنند.
مسیحِ قیام‌کرده، وقتی به شاگردان مأیوس خود ظاهر شد، بجای اینکه خودش را معرفی بکند، شروع نمود به صحبت کردن دربارۀ پیشگویی‌های عهدعتیق و نشان داد که نقشۀ خدا همین بوده که بیاید و «قبل از ورود به جلال خود همینطور رنج ببیند» (لوقا ۲۴:۳۶). ولی برای چه؟
مسیحِ قیام‌کرده این موضوع را کاملاً روشن می‌سازد: «این است آنچه نوشته شده که مسیح باید عذاب مرگ را ببیند و در روز سوم دوباره زنده شود و به نام او توبه و آمرزش گناهان به همۀ ملتها اعلام گردد...» (لوقا ۲۴:۴۶ و ۴۷). نیاز انسان در جای اول، نجات از محکومیت و مجازات از گناه است و نه نجات سیاسی، اجتماعی و یا اقتصادی. و این نیاز شامل حال همۀ انسانهاست در هر عصر. به همین جهت مسیح می‌فرماید: «...به همۀ ملتها اعلام گردد...».
۳- زمان بعد از صعود مسیح
مسیح می‌فرماید: «... من اول و آخر هستم. من زنده بودم و مُردم و اکنون تا به ابد زنده هستم...» (مکاشفه ۱:۱۷-۱۸). خدا را شکر که مسیح زنده است و می‌تواند امروز به داد ما برسد و همراه ما باشد. به همین جهت، مسیح قبل از صعودش، به آمدن روح‌القدس اشاره کرد که در حقیقت روح خودش بود: «من از پدر درخواست خواهم کرد و او پشتیبان دیگری به شما خواهد داد که همیشه با شما بماند» (یوحنا ۱۴:۱۶ و ۱۸). به همین دلیل لازم بود که مسیح نزد پدرش بازگردد: «... رفتن من برای شما بهتر است زیرا اگر نروم پشتیبانتان پیش شما نمی‌آید...» (یوحنا ۱۶:۷). مسیح می‌بایست جسماً از نزدشان برود تا روحاً به‌طور دائم در هر یک از آنها بماند.
بنابراین، روح‌القدس نازل شد تا ما بتوانیم همیشه حضور مسیح را حس و تجربه کنیم. «... و من هر روزه تا انقضای عالم با شما هستم» (متی ۲۸:۲۰). خدا را شکر «عیسی مسیح همان است که دیروز بوده و تا ابد همان خواهد بود» (عبرانیان ۱۳:۸). و ما هم می‌دانیم که او در آینده برمی‌گردد.
حالا این حقیقت که مسیح زنده است چه تأثیری بر ما می‌گذارد؟ مطابق تعلیم پولس در کولسیان، عکس‌العمل ما باید چنین باشد:
۱- در مسیح بالغ بشویم (۱:۲۸).
«ما مسیح را به همه می‌شناسانیم و با تمام دانشی که داریم، همه را آگاه می‌سازیم و تعلیم می‌دهیم تا آنها را به‌صورت افراد بالغ در مسیح به خدا تقدیم نماییم». خواست و ارادۀ خدا برای ما این است که به شکل پسر او دربیاییم و مثل مسیح بشویم.
۲- در مسیح زندگی کنیم (۲:۶-۷)
«پس همانطور که روزی مسیح عیسی را به‌عنوان خداوند خود پذیرفتید، اکنون همیشه در اتحاد با او زندگی کنید. در او ریشه بگیرید و رشد کنید...». مسیح هر روز با ماست و ما باید روز به‌روز در او زندگی کرده و رشد کنیم.
همچنین ما باید قبول بکنیم که:
۳- در مسیح تکمیل شده‌ایم (۲:۱۰)
«و شما... به‌وسیلۀ اتحاد با او که مافوق همۀ قدرتها و ریاستهاست، کامل شده‌اید». این یکی از آن حقایق باورنکردنی است که ما در مسیح تکمیل شده‌ایم. باید آنچه را که کتاب‌مقدس در مورد ما می‌گوید، قبول کنیم و بفهمیم که به چه مقامی خوانده شده‌ایم.
۴- در مسیح مرده‌ایم (۳:۳)
«زیرا شما مرده‌اید و زندگی شما اکنون با مسیح در خدا پنهان است». ما الان نمی‌توانیم این زندگی جدید در مسیح را ببینیم چون پنهان است ولی وجود دارد و «وقتی مسیح که زندگی ماست ظهور کند، شما نیز با او در شکوه و جلال ظهور خواهید کرد» (۳:۴). به همین دلیل ما باید به چیزهای آسمانی دل ببندیم و دربارۀ آنچه در عالم بالاست بیندیشیم - همان جایی که مسیح است - چون زندگی ما اکنون با مسیح است (۳:۱و۲).
پس در این ایام عید، به‌یاد می‌آوریم که همان مسیحی که دو هزار سال پیش به‌خاطر ما بر روی زمین ظاهر شد، امروز زنده است و «هر چه می‌کنید، چه گفتار باشد، چه کردار همه را به نام عیسی خداوند انجام دهید و در عین حال خدای پدر را دائماً سپاس گویید» (کولسیان ۳:۱۷).