You are here

بهاران

Estimate time of reading:

۱ دقیقه

بهاران آمد و عالم همه یکسر گلستان شد

                              نگر کن بلبل عاشق بسوی باغ و بُستان شد

زمین گلخانه گل شد چو نقش فرش کاشانی

                              نمای باغ را بنگر عجب سنبل فراوان شد

زمین نو شد ز فروردین درین میلاد عطر گل

                           بیا اردیبهشتش بین که صد لاله نمایان شد

ز کوچه باغ شهر ما نسیم کاه‌گل آمد

                         زمین بوسید باران را اسیر اشک باران شد

فغان عاشقان طی شد ز سرمای زمستانی

                       بهار آمد بهار آمد زمان عشق یاران شد

بگستر بلبل عاشق بساط عیش پنهان را

                     در این محفل دمی بنگر مکان ماه رویان شد

به محراب می و ساقی نماز عشق برپاکن

                     به "قبر خالی‌اش‌" بنگر که حاجتبخش مستان شد

ز چشم نافذ شیطان نشد یک دم بشر پنهان

                   قیام از مردگانش بین که خار چشم شیطان شد

در عیسی روزگار نو بُوَد ممکن به مشتاقان

                   "قیامش‌" در همه عالم دوای درد انسان شد

 
 

سپهر