"یوم کپور" یا روز کفاره، مهمترین و معروف‌ترین روزی است که یهودیان در آن روزه می‌گیرند. در تقویم یهود، شش روز دیگر نیز مخصوص روزه وجود دارد، که یکی از آنها "تیشا باو"، روزِ ویرانیِ معبد یهود است.

در روز "یوم کپور" و "تیشا باو" به مدت ۲۵ ساعت، یعنی از غروب آفتاب تا غروب آفتاب روز بعد به هیچ وجه نباید به آب یا غذا لب زد. در سایر ایام روزه تنها از هنگام طلوع تا غروب آفتاب نباید چیزی خورد یا نوشید.

روزه کفاره‌ای است برای گناهان انسان. همچنین افراد در روزه درخواست‌های بخصوصی را که از خدا دارند به حضور او می‌آورند.

تمام مسلمانان موظفند در ماه رمضان که نهمین ماه سال قمری است، روزه بگیرند. مسلمانان معتقدند قرآن در چنین ماهی بر حضرت محمد نازل شد. شُعب و فرقه‌های مختلف اسلام ممکن است هر یک ایام و ادوار دیگری را نیز علاوه بر ماه رمضان جهت روزه توصیه کنند.

پرهیز از آب و غذا از سحر تا غروب آفتاب. در تمام طول ماه رمضان باید از مصرف دخانیات و ایجاد روابط جنسی خودداری کرد.

به اعتقاد مسلمین قرآن در ماه رمضان و پیامبر اسلام، حضرت محمد نازل شد. این ماه زمان مناسبی است برای پرستش، خواندن قرآن و تمرین برای تقدس انفرادی. بعضی از مسلمانان روزهای دوشنبه (برخی می‌گویند سه‌شنبه) روزه می‌گیرند زیرا معتقدند حضرت محمد نیز در چنین روزهایی روزه می‌گرفت. برخی نیز در ماه شعبان که قبل از رمضان است، و به‌ویژه در سه روز قبل از آغاز ماه رمضان، روزه می‌گیرند.

کاتولیک

کاتولیک‌ها در روز چهارشنبۀ خاکستر و نیز روز جمعة‌الصلیب روزه می‌گیرند، و در تمامی روزهای جمعۀ ماه "انابت" نیز که دوران توبه و تعمق کاتولیک‌هاست، از خوردن گوشت پرهیز می‌کنند. کاتولیک‌ها تا قرن‌ها اجازه نداشتند در هیچ یک از روزهای جمعۀ سال به گوشت لب بزنند، اما از اواسط دهۀ ۱۹۶۰ پرهیز از گوشت در روزهای جمعۀ غیر از دوران لنت (انابت) اختیاری اعلام شد.

در دو روزِ چهارشنبۀ خاکستر و جمعة‌الصلیب، خوردن دو نوع غذای ساده و یک غذای معمولی مجاز است، اما مصرف گوشت ممنوع می‌باشد. مصرف گوشت در روزهای جمعۀ ماه "لنت" (انابت) نیز که دوران توبه و تعمق کاتولیک‌هاست، ممنوع است. روزه گرفتن در سایر روزهای جمعه اختیاری است و برخی از کاتولیک‌ها بجای روزه، به توبه یا برگزاریِ دعا‌هایی ویژه می‌پردازند.

روزه باعث می‌شود انسان امیال جسمانی خود را مهار کرده، از گناهان خود توبه نماید، و با فقرا احساس همبستگی کند. روزه گرفتن در ماه لنت (دوران توبه و تعمق) باعث می‌شود که روح آدمی از طریق ریاضتِ تن، برای شرکت در ضیافتی عظیم و باشکوه آماده گردد. روزۀ جمعةالصلیب نیز برای فرد مؤمن یادآور درد و رنجی است که مسیح به‌خاطر ما متحمل شد.

ارتدوکس

شرق

پیروان کلیسای ارتدوکس شرق دوره‌های مختلفی برای روزه دارند، از جمله ماه لِنت (دوران توبه و تعمق)، روزۀ رسولان، روزۀ معراج مریم مقدس به آسمان، روزۀ ویژه میلاد مسیح، و نیز چند روزۀ یک روزه. تمام روزهای چهارشنبه و جمعه، روز روزه محسوب می‌شود، مگر در هفته‌هایی که در آنها روزه نگرفتن بلامانع است.

معمولاً از خوردن گوشت، لبنیات و تخم‌مرغ پرهیز می‌شود. خوردن ماهی در برخی ایام روزه مجاز و در برخی دیگر غیرمجاز است.

روزه باعث می‌شود انسان بهتر بتواند در برابر حرص و طمع و شکم‌پرستی مقاومت کند و مشمول فیض خدا واقع شود.

پروتستان‌

زمان روزه به خود افراد، کلیساها، سازمان‌ها یا جوامع مسیحی بستگی دارد.

برخی به‌طور کامل از لب زدن به آب و غذا خودداری می‌کنند، اما برخی دیگر تنها به نوشیدن مایعات اکتفا می‌کنند، غذاهای خاصی می‌خورند، از خوردن یک یا چند وعده غذا صرفنظر می‌کنند، و از تن در دادن به وسوسه‌های خوردنی و غیرخوردنی اجتناب می‌نمایند.

چنین روزه‌هایی بویژه در سالهای اخیر محبوبیت فراوانی یافته است. افراد به دلائل مختلف نظیر تقویت و بنای روحانی، همبستگی با فقیران و نیازمندان، اعتراض به فرهنگ مصرفی جامعه امروزی، یا آوردن درخواست‌هایی ویژه به حضور خدا، روزه می‌گیرند.

در ماهِ "اَلا" که نوزدهمین ماه از سال بهایی است. از دوم تا بیستم مارس.

از طلوع آفتاب تا هنگام غروب چیزی خورده یا نوشیده نمی‌شود.

متمرکز شدن بر محبت خدا و امور معنوی.

تمام شاخه‌های اصلی آیین بودا در زمان‌های بخصوصی روزه می‌گیرند، که معمولاً در روزهایی است که قرص ماه کامل است، یا در سایر اعیاد.

نحوه روزه گرفتن در شاخه‌های مختلف آیین بودا متفاوت است، ولی اکثراً تنها از خوردن غذا پرهیز می‌کنند و نوشیدن برخی مایعات مجاز است.

روزه در آیین بودا نوعی طهارت است. راهبان بوداییِ تراوادینی و تِندایی روزه می‌گیرند تا ذهن خود را آزاد سازند. برخی راهبان بوداییِ تبّت روزه می‌گیرند تا از این طریق به برخی اَعمال یوگایی نظیر ایجاد گرمای درونی مبادرت ورزند.

هندوها معمولاً در روزهایی که قرص ماه کامل است یا در طول اعیادی چون شیواراتری، ساراسواتی، پوجا، و دورگا پوچا (که به ناواراتری نیز معروف است) روزه می‌گیرند. زنان در شمال هند در روز کاروا چاوت نیز روزه می‌گیرند.

نحوۀ روزه گرفتن به خود فرد بستگی دارد. فرد ممکن است ۲۴ ساعتِ کامل به آب و غذا لب نزند، اما معمولاً تنها از خوردن غذا پرهیز می‌شود و نوشیدن آب یا مقداری شیر بلامانع است.

روزه باعث می‌شود انسان به‌هنگام تعمق و نیایش، بهتر تمرکز کند. همچنین روزه نظام جهانی را پاک و خالص می‌سازد، و گاه نوعی قربانی نیز محسوب می‌شود.