پولس رسول برای ایمانداران شهر کولُسی‌، چنین دعایی به درگاه خدا کرد: «از آن جهت‌، ما نیز از روزی که این را شنیدیم‌، باز نمی‌ایستیم از دعا کردن برای شما و مسألت نمودن تا از کمال معرفت ارادۀ او، در هر حکمت و فهم روحانی پر شوید» (کولسیان ۱:‏۹).

پولس دعا می‌کند که ایمانداران کولسی با دریافت حکمت و فهم روحانی‌، «از کمال معرفت ارادۀ خدا پر شوند»، یعنی اینکه اراده خدا را به‌طور کامل بشناسند. از ادامۀ فرمایش پولس‌، پی می‌بریم که درک اراده خدا چقدر برای مؤمنین حیاتی است‌، چرا که فقط از این راه است که ایشان می‌توانند «به‌طریق شایسته خداوند» رفتار نمایند، «در هر عمل نیکو» بار آورند، «به معرفت کامل خدا نمو» کنند، و «به قوت تمام زورآور» شوند (آیات ۱۰ و ۱۱).

کشف اراده خدا بسیار مهم است‌. همة ایمانداران طالب آنند که ارادۀ خدا را کشف کنند. اما سؤال اینجا است که آیا حاضریم مطابق آن زندگی کنیم‌؟ آیا اگر خدا ارادة خود را بر ما مکشوف سازد، مایلیم و حاضریم آن را در زندگی خود عملی سازیم‌؟

عیسی مسیح‌، خداوندی که از آسمان نازل شده بود، در مورد خودش چنین فرمود: «من از خود هیچ نمی‌توانم کرد بلکه چنانکه شنیده‌ام داوری می‌کنم و داوری من عادل است‌، زیرا که ارادۀ خود را طالب نیستم‌، بلکه ارادۀ پدری که مرا فرستاده است‌» (یوحنا ۵:‏۲۹). سَروَرِ آسمان و زمین می‌گوید که از خودش یعنی بدون پدر، هیچ کاری نمی‌تواند بکند و طالب انجام اراده خود نیست‌، بلکه اراده پدرش‌. در باغ جتسیمانی نیز او طالب آن بود که اراده پدرش اجرا گردد، حتی اگر به‌قیمت رنج و عذابش تمام شود. اما انسانِ خاکی درست برعکسِ آن‌، طالب انجام ارادة خودش است و فکر می‌کند که خودش به‌تنهایی می‌تواند خیلی کارها بکند.

مشکل انسان دقیقاً همین است‌. آدم و حوا هم مشکلشان از همین‌جا آغاز شد، یعنی از زمانی که فکر کردند از خدا بیشتر می‌دانند، از او بهتر فکر می‌کنند، خودشان می‌تواند به‌تنهایی و جدا از خدا زندگی کنند، و مسیر زندگی را خودشان تعیین نمایند. و این در حالی بود که تمام نظام طبیعت دقیقاً مطابق اراده خدا عمل می‌کرد.

ما نیز بسیاری از مواقع ناخودآگاه فکر می‌کنیم که بهتر از خدا فکر می‌کنیم و بهتر از او می‌فهمیم‌. کلام خدا را می‌خوانیم و ارادۀ خدا را آشکارا در آن می‌یابیم‌، اما سعی می‌کنیم آن را چنان ماهرانه پیچ و تاب دهیم تا به‌گونه‌ای با شرایط خودمان سازگار شود. علتش این است که تصور می‌کنیم منافع خود را بهتر از خدا تشخیص می‌دهیم‌.

شما نیز بارها از خود پرسیده‌اید که ارادۀ خدا برای زندگی‌تان چیست‌. گاه حتی در سرگردانی و آشفتگی به‌سر برده‌اید و آرزو کرده‌اید که ارادۀ خدا را بدانید، اما نمی‌دانستید چگونه می‌توانید اراده او را تشخیص دهید. اگر به‌راستی طالب درک ارادة خدا باشید، یقیناً خدا آن را بر شما آشکار خواهد فرمود، اما به آن شکلی که خودش می‌خواهد و در زمانی که خودش می‌خواهد. سهم ما نشان دادنِ روح اطاعت و فرمانبرداری است‌. حتی اگر قدرت انجام اراده او را در خود نمی‌بینیم و به همین علت‌، می‌ترسیم اراده او را کشف کنیم‌، بهترین کار این است که ترس خود را با او در میان بگذاریم‌.

دعای من این است که شما نیز «از کمال معرفت اراده او در هر حکمت و فهم روحانی پر شوید تا شما به‌طریق شایسته خداوند، به کمال رضامندی رفتار نمایید، و در هر عمل نیکو بار آورید، و به‌معرفت کامل خدا نمو کنید و به اندازۀ توانایی جلال او به‌قوت تمام زورآور شوید تا صبر کامل و تحمل را با شادمانی داشته باشید» (کولسیان ۱:‏۹-۱۱).