درس بیست و ششم/ماهیت انسان/۲
۲ دقیقه
ماهیت انسان
• مقدمه:
- سؤال بنیادی "انسان چیست؟" (مزمور ۸:۳-۴)
- کتابمقدس هویت انسان را در جایگاه منحصربفرد او در نظام آفرینش میبیند. (مزمور ۸:۵-۶)
- ما میتوانیم بدانیم "که هستیم".
• ما مصنوع خدا هستیم.
۱) هویت ما در اوست و ما به او متکی هستیم.
۲) معنی زندگی ما در اوست. او شخص ما را خلق کرده و برای ما نقشه و برنامه دارد. مفهوم پدری خدا برای عموم
۳) قصد و هدف زندگی ما در اوست.
- وحدت نسل بشر در آدم (پیدایش ۳:۲۰؛ اعمال ۱۷:۲۶) و از نظر بیولوژیکی نیز هردو مورد تأیید است.
- قصد و هدف زندگی ما در ارتباط با آدم: خدا با آدم وارد رابطه شد و به او ارزش و جایگاه خاص خودش را بخشید، همۀ نسل آدم نیز در این ارزش و رابطه و هدف با او شریکند.
• بحث سرمنشاء انسان
۱. تکاملگرایی
۲. آفرینش مستقیم
۳. آفرینش پیشرونده
۴. تکامل خداباورانه
• اجزاء تشکیلدهندۀ ذات بشر
۱) معتقدین به سه عنصری یا سه جوهری بودن (اول تسالونیکیان ۵:۲۳؛ عبرانیان ۴:۱۲.)
- روح: آن بعد که خدا را میشناسد.
- بدن: آن بعد که با حهان مادی در ارتباط است.
- نفس: شخصیت انسان، فکر، احساس و اراده
۲) معتقدین به دو عنصری یا دو جوهری بودن
- قابل جایگزینی بودن روح و نفس (پیدایش ۳۵:۱۸ و جامعه ۱۲:۷؛ عبرانیان ۱۲:۲۳ و مکاشفه ۶:۹؛ پیدایش ۴۱:۸ و مزمور ۴۲:۶؛ یوحنا ۱۲:۲۷ و ۱۳:۲۱؛ متی ۲۰:۲۸ و ۲۷:۵.)
- جاهایی که دو جوهر در مقابل هم قرار داده میشود: متی ۱۰:۲۷؛ یعقوب ۲:۲۶؛ جامعه ۱۲:۷)
- انسان از دو بعد مادی و غیرمادی تشکیل شده:
I. بدن که با جهان در ارتباط است.
II. روح که با خدا ارتباط دارد و نفس که با خود و دیگر نفوس در رابطه است.
۳) وحدت انسان: هر یک از کلمات "نفس"، "روح"، "دل"، "ذهن" صرفاً طریقهای مختلف برای نگاه کردن به شخص واحد انسان هستند. خیلی وقتها این کلمات در اشاره به کل انسان به کار میروند: (یوشع ۱۰:۲۸ به بعد؛ اول پادشاهان ۱۹:۱۴؛ متی ۶:۲۶؛ اعمال ۲۷:۳۷.)
- تقابل با دیدگاه یونانی
- اشتباهاتی که در پی دارد؛ آیاتی که در آن نفس و روح به حیوانات هم اطلاق شده (پیدایش ۱:۳۰؛ ۶:۱۷ م.ک. ۷:۱۵)
۱) اهمیت دادن به روح بهعنوان جوهر اصلی انسانیت ۲) اعتقاد به فناناپذیری ذاتی روح ۳) دشواری ارتباط دو جوهر
- ولی انسان جدا از جسمش نیز میتواند وجود داشته باشد: (متی ۱۰:۲۸؛ لوقا ۱۶:۱۹-۳۱؛ ۲۳:۴۳)
• منشاء روح
۱) روح از پیش وجود داشته است (Origin.)
۲) روح را خدا در رحم خلق میکند (جامعه ۱۲:۷؛ زکریا ۱۲:۱؛ عبرانیان ۱۲:۹؛ پیدایش ۲:۷.)
۳) Traducianism (پیدایش ۲:۲۱؛ اعمال ۱۷:۲۶؛ عبرانیان ۷:۹-۱۸) تعلیم کتابمقدس در مورد همبستگی و وحدت نسل بشر (رومیان ۵:۱۲ به بعد)