شخصی که مـا را بـدون قضـاوت کـردن، بـا صداقـت، بـه انجـام اراده خداونـد نزدیکتـر کند، در حقیقتـ مـا را بـا خداونـد و محبـت و فیـض عظیمـش بیشـتر آشـنا کنـد، تـا بـا نَفسـمان و فکرهـای انسـانی در شـرایط حسـاس زندگـی و بحرانهـا بـا خشـم و عجــله تصمیم گیری نکنیـم.