آشنای تبدیل
۱ دقیقه
لحظه‌ها روال انعکاس‌پذیری خود را
که فراموش کرده بودند... به‌یاد آورده‌اند
و پُتک خاطره‌ها بر چوبة لجباز تکرارها
منعکس می‌شود
و اندوه سراسر وجود را می‌پوشاند
و گریستن آرامانه
تکرار لحظه‌ها را مشابه‌تر می‌کند
در مکاشفۀ امید
از یاد بردن گذشته‌ها، فراموش کردن رؤیاهای آینده
و تنها به زیبایی امروز نگریستن
دروغ‌ترین امید است
...در باور گذشته‌ها ...تلخ‌ترین گذشته‌ها
به قانون نحوست فرداها نگاه کردن
و باور کردن
لیک
روشنی آشنای تبدیل را
ایمان آوردن
حقیقت واقعی است
و عمق اندوه ادامه می‌یابد
و تناسب تبدیل در لابلای ناگشودة گره‌ها
افزونی خود را نمایش می‌دهد
و "امید" می‌زاید و "صبر" می‌باراند
و با آشنای تبدیل آشناتر می‌کند
در این درگیر کابوس‌ها
در همهمۀ سخت سکوت
و در ابهام تلخ پرسش‌ها
و طغیان تنهایی ...در آشوب روابط و آشنایی‌ها
با جراحت مهلک دل
یادآوردن یک چیز تنها
ابهام گشودة افق
و آشنای تبدیل را...