ایام کریسمس زمانی است که به هدیه دادن و هدیه گرفتن بیشتر فکر میکنیم. در این ایام اغلب فروشگاههای معتبر با گذاشتن هدایای زیبا در ویترینهایشان نظرها را به خود جلب نموده و انسانها را به اقدام جهت خریدن تحریک میکنند! دوست داریم برای افرادی که مورد نظرمان هستند هدایایی بخریم که دلشان را شاد سازد و لبخند را به چهرههایشان بنشاند. همچنین شاید این انتظار در ما نیز باشد که با شور و اشتیاق منتظر دید و بازدیدهایی باشیم که در آن هدایایی نیز از جانب دیگران نصیبمان گردد. حتی در اناجیل نیز که هر کدام به شرح تولد نجاتدهندۀ جهان میپردازند با هدایایی روبرو هستیم که به خانوادۀ مسیح تقدیم میگردد. متی گزارش میدهد که ستارهشناسانی از شرق راهی دور و دراز را برای یافتن پادشاه یهود میپیمایند تا او را پرستش کنند و هدایای خود را به او تقدیم نمایند.
با دقتی بیشتر در شخصیت خدای کتابمقدس متوجه میشویم که خدای کتابمقدس خدایی است هدیه دهنده و نه گیرنده. چه در عهد عتیق و چه در عهد جدید شاهد این هستیم که خدای ما خدایی است که میبخشد و دیگران را از برکات و هدایای خود دولتمند میسازد. پس از آفرینش شکوهمند خدا، وقتی که آدم و حوا گناه کردند و از برهنگی خود خجالت میکشیدند، خدا پیراهنهایی از پوست برای آدم و زنش ساخت و ایشان را پوشانید. با اینکه آدم و حوا گناه کرده بودند و از حضور خدا رانده شده بودند اما خدا در فکر نجات و رهایی آنان بود.
خدا به نوح نقشۀ کشتی داد تا با آن انسانها بتوانند از داوری او در امان باشند. خدا به سارا در کهنسالگی فرزندی بخشید تا وعده خود را از طریق نسل ابراهیم تداوم بخشد. خدا به بنیاسرائیل زمینی بخشید که شیر و شهد در آن جاری بود. خدا انبیا را به قوم بخشید تا آنان را از نقشههای عظیم الاهی در آینده خبر دهد. خدا کلام مقدس خود را بخشید تا در آن از مسیحایی بگوید که قرار است به جهان آید و بشریت را از گناهانشان نجات بخشد. خدا توسط فرشتگان به شبانان مژده داد که عیسی اکنون به دنیا آمد. خدا به مغها ستاره درخشانی داد که توسط آن جای کودک را بیابند و خود را برای پرستش و تقدیم هدایا به او آماده کنند. خدا به یوسف صبر و بردباری بخشید تا شرایط بغرنج باکرهای همراه با کودک را درک کند. خدا به جهان پادشاه سلامتی را بخشید. خدا صلیب مسیح را بخشید تا در آن غمها و ننگ را بردارد و پسرش را برای گناه جهان بدهد. خدا به انسانهای گناهکار توسط صلیب حیات جاودان هدیه کرد. مطمئناً خدای ما خدایی است که هدایای نیکو میبخشد. در رساله یعقوب چنین آمده است: «هر بخشش نیکو و هر عطای کامل از بالاست، نازل شده از پدر نورهای آسمان که در او نه تغییری است و نه سایۀ ناشی از دگرگونی.»
اگر هدف ما در زندگی این است که به شباهت پسر خدا در آییم باید در شناخت و درک شخصیت خدا بیشتر تفکر کنیم و تلاش کنیم تا به کمک روحالقدس ثمرات نیکو در شخصیتمان به بار بنشیند. بدون تردید خدایی که دهنده و بخشندۀ نیکوییهاست به ما انگیزه میبخشد که ما نیز در دادن و بخشیدن به شباهت او در آییم. اما باید بدانیم که تنها با خواستن و دعا در حضور خدا نیست که چنین ثمرۀ گرانبهایی در شخصیتمان بهوجود میآید. ما نباید منفعل باشیم و تنها چشم بهسوی آسمان بدوزیم، بلکه باید دادن و بخشیدن را عملاً در زندگی روزمرۀ خود تمرین کنیم.
بسیار بهجا و مناسب خواهد بود که در ایام خجستۀ میلاد مسیح فیض بخشندگی را در خود تقویت بخشیم و و با دادن هدایا به آنانی که در نیاز بهسر میبرند آنان را خوشحال سازیم. بگذاریم غنای ما کمبود دیگران را برطرف کند. این هدایا الزاماً چیزی نیست که بخریم و آن را با کادوهایی رنگین بیاراییم بلکه راههای دیگری هم برای تمرین فیض بخشندگی وجود دارد مانند دادن وقت برای ملاقات با افرادی که در ایام کریسمس تنها هستند. رسیدگی به افرادی که نیازمند کمک عملی هستند، ملاقات با بیمارانی که از لحاظ جسمی در شرایط نامطلوبی بهسر میبرند. تمامی این اعمال گذشتن از خود و توجه به دیگری است و نتیجهاش این خواهد بود که نه تنها در این ایام سخاوت و بخشندگی مسیح را بیشتر درک میکنیم بلکه ما نیز در این فیض با او شریک میگردیم. میلاد منجی جهان بر همه شما خوانندگان گرامی مبارک باد.