درس دوازدهم/مبانی پذیرش کتابمقدس چون کلام خدا
مبانی پذیرش عهد عتیق
• نظر مسیح دربارۀ عهد عتیق
o اقتدار آن را در نقل قولهای خود به رسمیت میشناسد.
o تاریخ عهد عتیق را میپذیرد.
o نبوتهای عهدعتیق را میپذیرد.
o هرگز خود را در نقطۀ مقابل کلام قرار نمیدهد.
o خدمت و مأموریت خود را در پرتو آن میبیند.
o نمیتوان گفت که او در اینها صرفاً تابع عقاید زمانۀ خودش و فرهنگ خودش است.
• نظر رسولان دربارۀ عهد عتیق
o رسولان به نوشتههای عهدعتیق درتأیید تعالیم و رسالات خود استناد میکردند و ایمان مسیحی را به عنوان تحقق کتبمقدّسه معرفی مینمودند (اعمال ۲:۱۶-۳۵؛ ۳:۲۲-۲۵؛ ۴:۱۱؛ ۷:۲-۵۳؛ ۳:۲۹-۳۷.)
o رسولان هرچند مدعی بودند که به عنوان خادمان عهدجدید دریافتکنندگان مکاشفۀ خدا هستندن ولی با این وجود دائماً تعالیم خود را با استناد به عهدعتیق به ثبوت میرساندند. پولس در این مورد نمونۀ بسیار خوبی است.
مبانی پذیرش عهد جدید
• اقتدار سخنان مسیح
o عیسی آشکار به اقتدار منحصربهفرد سخنان و تعالیم خود باور داشت (یوحنا ۶:۶۳؛ ۱۵:۳؛ مرقس ۱۳:۳۱؛ متی ۵:۲۱-۲۲؛ ۷:۲۴؛ یوحنا ۸:۳۱-۳۲.)
o رسولان نیز به اقتدار و مرجعیت کلام عیسی باور داشتند (اعمال ۲۰:۳۵؛ اول قرنتیان ۷:۱۰؛ ۱۱:۲۳-۲۴.) اول تیموتائوس ۵:۱۸ یک آیه از عهدعتیق را با گفتهای از عیسی درهم میآمیزد.
• اقتدار تعلیم رسولان
o مسیح آنها را برگزیده بود تا پس از رفتن او کلام و تعالیم او را به دیگران منتقل کنند و پیش از صعود خود این مأموریت را به آنان بخشید (متی ۲۸: ۱۸ - ۲۰.)
o مسیح روحالقدس را بر آنها فرستاد تا کلام او را به یاد آنها آورده آن را برای آنها تفسیر کند (یوحنا ۱۶:۱۲- ۱۵؛ ۲۰:۲۲.)
o رسولان به اقتدار خود به عنوان رسولان مسیح کاملاً آگاه بودند (اول قر ۲:۹ - ۱۰؛ اول پطر ۱:۱۲؛ اول قر ۲:۱۳؛ اول قر ۱۴:۳۷
o رسولان بر اقتدار یکدیگر صحه میگذارند (دوم پطرس ۳:۱۶.)
o کلیسا اقتدار آنها را میپذیرد.
مبانی دیگر برای پذیرش کتابمقدس
• کیفیت منحصر به فرد کتابمقدس
• قدرت و تأثیر کتابمقدس بر زندگی انسان
• وحدت و انسجام کتابمقدس
• علم باستانشناسی بر آن صحه میگذارد
• شهادت روحالقدس
o برای بسیاری میسحیان عالیترین دلیل مبنی بر مرجعیت کتابمقدس این است که خدا از طریق آن با ما سخن میگوید. در تحلیل نهایی خود خدا میتواند شاهد بر حقانیت کلامش باشد. شهادت خدا از طریق روح هر شکی را در مورد مرجعیت کلام برطرف میسازد.
−−−−−−−−
منابع
الهیات مسیحی - تیسن ۶۱ - ۸۱.
اصول الهیات - فاتحی ۲۲ - ۲۳.
Migliore, Faith, ch. 3.
Grenz, Theology, ch. 14.
Grenz, Community,164 – 175.