You are here

تأملات روحانی / ۵۴

زمان تقریبی مطالعه:

۱ دقیقه

 

دعای سن پاتریک، منسوب به لوریکا:

امروز صبح با قدرت خدا از خواب برمی‌خیزم تا رهبری‌ام کند:

باشد که قوت خدا مرا حفظ کند،

حکمت او هدایتم کند،

چشمانش مواظبم باشد،

گوش او دعایم را بشنود،

کلام او با من سخن گوید،

و دست او نگهدارم باشد.

باشد که مسیح با من، روبرویم، پشت سرم، در من، پایینم و بالایم، طرف راست و طرف چپم باشد،

آنگاه که دراز می‌کشم و وقتی می‌نشینم و بیدار می‌شوم، بادا که او در کنارم باشد.

باشد که مسیح در قلب هرآنکه به من می‌اندیشد،

در دهان هر کس که از من سخن می‌گوید،

در چشم هر کس که به من می‌نگرد،

و در گوش هر کس که سخنانم را می‌شوند، باشد.

امروز با قوتی عظیم، با استمداد از تثلیث بیدار می‌شوم.

−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−

 

انتظار، سرنوشت ما مخلوقات است که نمی‌توانیم صرفاً به اتکای قدرت خود به خواسته‌های‌مان برسیم. ما در تاریکی، انتظار شعله‌ای را می‌کشیم که از افروختنش عاجزیم.

در ترس، انتظار پایان خوشی را می‌کشیم که از نوشتنش عاجزیم. ما برای هنوزی انتظار می‌کشیم که مانند هرگز است. انتظار، دشوارترین کارِ امید است.

لوئیس اسمیدز

 

خداوندا، مرا یاری ده تا کارهای بزرگ را آن‌سان انجام دهم که گویی کوچک‌اند زیرا که با قدرت تو انجام‌شان می‌دهم، و یاری‌ام ده تا کارهای کوچک را طوری انجام دهم که انگار بزرگ هستند زیرا که در نام تو به انجام‌شان مبادرت می‌ورزم.

بلز پاسکال

یکی از راه‌های رسیدن به تجربۀ روحانی واقعی درک این حقیقت است که هر قدر هم که از خودمان بیزار باشیم، خدا از ما بیزار نیست. درک این حقیقت به ما کمک می‌کند تا به تفاوت بین محبت خودمان و محبت او پی ببریم. محبت ما نتیجه نیاز است ولی محبت او، یک عطیه.

توماس مرتون