مسیــح ای عشـق روحـانی، زدی در دل مـرا آتـش

خدا بودی شدی خالی، تو خود گشتی فرود از عرش

شـدی خـادم در این وادی،گـرفتـی ذات انـسـانی

نمـودی تـرک بالا را، کـشیـدی ذلـت و خــاری

ز فیض اب شدی مصلوب، تو ای محبوب جان ما

مـطـیـع او بـگشـتی فـدیـه بهـر کـل انـسان‌هـا

ز غـایـت سرفرازی تو، تو ای عیـسی خداوندی

خـدا دادت تو را نـامی کـه مـافـوق هر انـسانی

کـند سجـده هـر انـسانی به‌نـام تـو مسیـح عـیسی

چه در ارض و چه در دریا، چه در اسفل چه در اسما

زبـانـم بـازگـویـد ز اعـمـال تــو ای عــیســی

که فریـادت زنم از دل، جـلالت مـی‌دهـم شـاها

                                                                   نیما افتخاری