سوء ظن دربارۀ الاهیات

– بسیاری بر این اعتقادند که مطالعۀ الاهیات باعث تضعیف ایمان می‌شود و یا اینکه الاهیات و الهی‌دانان به مسائلی می‌پردازند که اگر برای زندگی مسیحی مضر نباشد، فواید عملی هم در پی ندارد. پس لازم است پیش از دست زدن به مطالعۀ الاهیات، فواید و لزوم آن را بررسی کنیم.

فواید الاهیات

۱) به ما کمک می‌کند که الهیدانان بهتری باشیم!

– همه به نوعی الاهیدان هستند.

– ولی همه دربارۀ ماهیت اعتقادات خود نمی‌اندیشند و نه دربارۀ رابطۀ آنها با شیوۀ زندگی خود.

– هدف الاهیات توصیف و تجزیه و تحلیل اعتقادات مسیحی و ارتباط دادن آن با زندگی است.

– تضعیف ایمان و بی‌ثمری در عمل نتیجۀ مطالعۀ الاهیات نیست بلکه نتیجۀ مطالعۀ الاهیات اشتباه به شیوۀ اشتباه است!

۲) به ما کمک می‌کند که خدا را بیشتر محبت و پرستش کنیم!

– کتاب‌مقدس بر اهمیت اندیشه تأکید بسیار دارد. ذهن و اندیشه جای بسیار مهمی در شاگردی و شاگردسازی دارد

– حکم اعظم این است که خدا را با فکر خود نیز محبت کنیم (متی ۲۲:‏۳۷ )

– ما باید هر اندیشه‌ای را به اطاعت از مسیح اسیر سازیم ( دوم قرنتیان ۱۰:‏۵ )

– راه تغییر شخصیت و رفتار ما تغییر فکر ماست (رومیان ۱۲:‏۲.)

– بر قراری تضاد میان فکر و دل نزد برخی از مسیحیان.

۳) به ما کمک می‌کند که در ایمان خود رشد کنیم و به بلوغ روحانی برسیم.

– برای رشد و بلوغ ما در ایمان ضروری است (افسسیان ۴:‏۱۱-‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏۱۴.) آموختن اصول ایمان مسیحی از قدمهای مهم در طریق شاگردی است. شاگرد شدن و شاگردسازی جزء لاینفک ایمان مسیحی است.

۴) به ما کمک می‌کند که بین عقاید مختلف تمییز دهیم و به عقاید درست یا عقاید بهتر دست پیدا کنیم (افسسیان ۴:‏۱۴.)

– تعالیم مختلف دربارۀ مسیحیت: ما با کدام مسیح رابطه داریم؟!

– مکاتب و ادیان رقیب

۵) الاهیات خلاصۀ منسجم و نظام‌مندی از تعالیم کتاب‌مقدس دربارۀ خدا و اهداف او برای ما فراهم می‌کند.

– لزوم انسجام در اندیشه.

– مؤمنین در کتاب‌مقدس نیز عصاره ایمان خود را تدوین می‌کردند(تثنیه ۲۶:‏۵-‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏۹ ؛ ۶:‏۴-‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏۵ ؛ اول قرنتیان ۱۵:‏۳-‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏۸ ؛ فیلپیان ۲:‏۶-‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏۱۱ ؛ اول تیموتائوس ۳:‏۱۶.)

– بنابراین مطالعۀ اصول اعتقادات و به عبارت دیگر الاهیات نه تنها ایمان ما را سست نمی‌کند بلکه از عوامل بسیار مؤثر و ضروری در رشد ایمان ما است.

۶) الاهیات به کار بشارت کمک می‌کند.

– این تصور که الاهیات یک کار صرفاً فکری و یک فعالیت صرفاً ذهنی است.

– الاهیات معنی نجات را روشن می‌سازد. برای برخورداری از نجات، شنیدن پیام کافی نیست بلکه باید معنی آن را درک کرد. مثلاً اینکه مسیح برای ما مُرد کافی نیست بلکه لازم است بدانیم که چرا برای ما مرد.

– الاهیات سعی در درک پیام انجیل و معنی و کاربرد آن دارد و از همین‌رو به کلیسا در اعلام پیام انجیل و قابل درک ساختن آن کمک می‌کند.

۷) کمک می‌کند که رفتار درست را در عرصۀ عمل اتخاذ کنیم، چه عمل فردی و چه عمل اجتماعی.

– اعتقادات انسان روی شیوه زندگی و جهت‌گیری‌های او اثر می‌گذارد. آنچه شخص واقعاً بدان ایمان دارد به بهترین نحو در چگونگی زیستن او نمایان است.

– بنابراین در مطالعه الاهیات باید همیشه این هدف عملی را در نظر داشت. مطالعه الاهیات باید باعث استوار شدن شخص و زندگی هرچه مسیحی‌تر او گردد.

 

مخاطرات الاهیات

۱) خطر دانستن به جای ایمان داشتن

الاهیات و ایمان:

– ایمان و الاهیات رابطۀ نزدیکی با هم دارند، ولی نباید آنها را با هم یکی دانست. ایمان واکنش ما به خدایی است که ما را در شنیدن پیام انجیل ملاقات می‌کند. این واکنش همۀ ابعاد شخصیت ما را در برمی‌گیرد:

۱. ذهن و اندیشه: ایمان مسیحی دربردارندۀ پذیرش حقایقی دربارۀ جهان هستی است.

۲. احساس: ایمان واکنش محبتانه و قلبی ما به خدایی است که ما را نجات داده است. این محبت به خدا به صورت محبت به دیگران نیز ظهور و بروز می‌کند.

۳. ارادۀ: ایمان یعنی تسلیم داوطلبانه همۀ زندگی به خدا و تصمیم قاطع و تعهد به پیروی او.

– الاهیات بُعد ذهنی ایمان را مورد بررسی و کنکاش قرار می‌دهد. کار الاهیات کمک به درک محتوای ذهنی ایمان و بیان درست آن است. بدین ترتیب الاهیات در خدمت ایمان است زیرا درک بهتر و عمیقتر محتوای ایمان باعث تقویت و استواری آن می‌گردد.

– از آنجا که الاهیات در خدمت ایمان است باید هوشیار بود که جایگزین ایمان نشود. برای کسی که به مطالعه الاهیات می‌پردازد این خطر وجود دارد که الاهیات را به جای ایمان شخصی و اصیل بنشاند. ما باید کاملاً از این خطر برحذر باشیم. ما نمی‌توانیم عقایدی دربارۀ خدا را جایگزین ایمان و تعهد قلبی به او کنیم. هرگز نباید اجازه بد‌هیم قدرت فکری برای تجزیه و تحلیل محتوای ایمان جای سرسپردگی پرشور ما را به خود مسیح بگیرد.

۲) خطر نظر به جای عمل

۳)خظر غرور به جای فروتنی

۴) خطر جزم‌گرایی به جای انعطاف‌پذیری

۵) خطر نظام‌پردازی به جای پیروی از کتاب‌مقدس

۶) خطر داوری به جای محبت

۷) خطر تحکیم بندگی به جای رهایی بخشی

 

−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−

منابع

 

 

الهیات مسیحی-‏‏‏‏ تیسن ۱۰ – ۱۳.

اصول الهیات – فاتحی ۵ – ۸.

Migliore, Faith, ch. 1.

Grenz, Theology, 8-‏‏‏‏‏‏‏‏‏13.

Grenz, Community, 17-‏‏‏‏‏‏‏‏‏21.