You are here

سخنانی چند از توماس آکمپیس

زمان تقریبی مطالعه:

۳ دقیقه

● مؤمن وقف شده، در تنهایی و سکوت از نظر روحانی رشد می‌کند و حقایق مخفی کتاب‌مقدس را فرا می‌گیرد. اشک‌هایی که در خلوت ریخته می‌شوند پاکی را به ارمغان می‌آورند. خدا به کسی که مدتی از امور دنیوی فاصله می‌گیرد تا با او تنها باشد نزدیک می‌شود.

نگو: "نمی‌توانم تحمل کنم! مجبور نیستم تحمل کنم! این شخص عمیقاً مرا آزرده است و به من اتهاماتی زده است که حقیقت ندارد". شخصی که چنین سخنانی می‌گوید به فضیلت شکوهمند بردباری توجهی ندارد و تمام توجهش را به آزردگی خویش و عمل شریرانه شخص مقابل معطوف ساخته است. باید در رفع مشکلات، خود را به اندازه مسببان مسئول ببینی.

اقتباس از کتاب "سرمشق‌گیری از مسیح"

 
 

● نخست در خودتان آرامش برقرار سازید آنگاه بهتر خواهید توانست در دیگران آرامش پدید آورید. انسانی شکیبا و مملو از آرامش بیشتر از انسانی دانش‌آموخته که فاقد آرامش است‌، می‌تواند به خود و دیگران منفعت برساند.

● سعی کن در تحمل ضعف و خطاهای دیگران شکیبا باشی‌. تو نیز ضعف‌ها و قصورات بسیاری داری که دیگران باید تحمل کنند. اگر تو نمی‌توانی تبدیل به شخصی شوی که می‌خواهی‌، چگونه می‌توانی انتظار داشته باشی که دیگران آن چیزی باشند که تو می‌خواهی‌؟ ما خواهان کمال در دیگران هستیم‌، در حالی که خطاهای خودمان را تصحیح نمی‌کنیم‌... روشن است که چرا ما در مورد همسایگان خود همان ملاک‌هایی را بکار نمی‌گیریم که در مورد خودمان بکار می‌گیریم‌.

اشخاص بسیاری هستند که ملکوت آسمانی عیسی را دوست دارند، اما اشخاص کمی هستند که صلیب او را حمل می‌کنند. اشخاص بسیاری هستند که خواهان تسلی عیسی هستند، اما اشخاص کمی هستند که آماده تحمل زحمات می‌باشند. اشخاص بسیاری هستند که حاضرند در میز او شرکت کنند، اما اشخاص کمی هستند که در روزه او شرکت می‌جویند. همه می‌خواهند با او شاد باشند، اما اشخاص کمی هستند که آماده‌اند تا برای او رنج بکشند... یقیناً واژه "تاجر مسلک" واژه‌ای مناسب برای اشخاصی است که همواره به‌دنبال تسلی روحانی هستند. کسانی که همواره در مورد سود و منفعت خود می‌اندیشند، خود را دوست دارند و نه مسیح را.

آن کس که به تمجید و سرزنش دیگران وقعی نمی‌نهد، از آرامش قلبی عمیقی برخوردار است و آن کس که وجدانی پاک دارد، در آرامش و رضای خاطر خواهد بود. شما در اثر تمجید دیگران‌، بهتر نمی‌شوید و به‌خاطر سرزنش دیگران هم بدتر نمی‌گردید. زیرا شما هر آنچه که هستید، هستید؛ هر چه در مورد شما گفته شود، در نهایت‌، این خدای تفحص‌کنندۀ دل‌هاست که می‌داند شما واقعاً چه هستید.

 
 

● خداوند می‌فرماید‌: «آنچه‌ که‌ تو را از تسلیات‌ آسمانی‌ دور نگاه‌ می‌دارد، این است‌ که‌ مشتاق نیستی‌ به‌ مکان‌ دعا بشتابی‌. پیش‌ از آنکه‌ با اشتیاق به‌ دعا بپردازی‌، برای‌ یافتن‌ راه‌حل‌، به‌ جاهای‌ دیگر چشم‌ می‌دوزی‌ و درپی‌ پناهگاه‌های‌ دنیوی‌ می‌شتابی‌. اما دیری‌ نخواهد پایید که‌ درخواهی‌ یافت‌ که‌ همه‌ اینها چقدر بی‌ارزش‌ و بی‌دوام‌ هستند. سرانجام‌ خواهی‌ پذیرفت‌ که‌ "من‌" آنانی‌ را که‌ به‌ من‌ امید می‌بندند، رهایی‌ می‌دهم‌ و به‌جز من‌، هیچ‌ اعانت‌ مؤثری‌، هیچ‌ راه‌حل‌ مفیدی‌ و هیچ‌ مرهم‌ ماندگاری‌ وجود ندارد.»

کتاب‌ تقلید از مسیح‌

 
 

اکنون زندگی کن

● شخصی بود که همیشه خود را برای اشتباهات گذشته‌اش شماتت می‌کرد. یکروز چنان غم و یأس او را فرو گرفت که دیگر حتی رمق دعا نیز در او باقی نماند. اینبار نیز خود را با این جمله محکوم می‌کرد: "اگر کمی پشتکار داشتم‌، چقدر زندگیم تغییر می‌کرد...". آنگاه نجوایی از درون شنید که به او می‌گفت‌: "الان آن کاری را انجام بده که اگر پشتکار داشتی انجام می‌دادی و همه چیز خوب خواهد شد". پس از آن دیگر با یادآوری دردناک گذشته خود را ناتوان نمی‌ساخت‌. دیگر در پی آن نبود تا با تجزیه و تحلیل گذشته‌، برای فرصتهای از دست رفته افسوس بخورد. او دریافت که باید برای "اکنون‌" زندگی کند تا بتواند اراده خدا را انجام دهد.